Historia szkoły

Pierwsza wzmianka o szkole pochodzi z 1660r. Był to opis istniejącej w Dobrzycy szkółki parafialnej. Funkcję nauczyciela pełnił w niej organista Wojciech Topolski. Budynek szkoły położony był za cmentarzem kościelnym przy ulicy Koźmińskiej. Składał się ze świetlicy za komorą. Po II rozbiorze Polski nasze okolice dostały się pod panowanie pruskie. Prawo pruskie zezwalało na osiedlanie się "nienaszyńcom". W 1816 roku Niemcy pobudowali sobie ewangelicką kaplicę na końcu Pragi i otworzyli szkołę. Władze państwowe domagały się zaprowadzenia w szkole katolickiej (polskiej) nauki języka niemieckiego, ale żaden z nauczycieli nie władał tym językiem. Wystąpiono z propozycja utworzenia wspólnej Szkoły Gminnej (katolicką i luterańską). W 1818 roku nastąpiła ugoda i postanowiono tych szkół nie łączyć. Każde wyznanie będzie miało swoją osobną wyznaniową szkołę i osobnego nauczyciela. Nauczyciel ewangelicki zobowiązuje się uczyć w szkole polskiej języka niemieckiego, a katolicki nauczyciel w niemieckiej szkole po polsku . Koszta utrzymania obydwóch nauczycieli ponoszą obie gminy.W 1898r. został postawiony budynek szkoły przy ulicy parkowej.W roku 1900 w oddziale wyższym szkoły dobrzyckiej wprowadzono język niemiecki do nauki religii. Proboszczem parafii byłks. Niziński. Proboszcz urządził w kościele naukę języka polskiego. Dowiedział się o tym burmistrz Brandenburger i dnia 19 czerwca 1901 r. wtargnął do  kościoła.  Proboszcz zaskarżył burmistrza, ale przegrał i zapłacił koszty. Jego następca ksiądz Zborowski interweniował także w różnych instancjach- bez skutku. Dnia 1 lipca 1906 r. proboszczem dobrzyckim został ksiądz Stanisław Śniatała. Natychmiast organizuje wiece uświadamiające rodziców, że dzieci słabo rozumieją po niemiecku, są faktycznie pozbawione nauki religii.Na tym podłożu doprowadzono do wybuchu strajku dnia 25 września 1906 r. Strajk trwał prawie 7 miesięcy. Rodziców dzieci pozywano do sądu, który wymierzył im wysokie grzywny i zagroził, że w razie dalszego oporu zostaną wysłane w głąb Rzeszy na wychowanie. Przywódca strajku ks. A  Śniatała  został skazany 150 mk grzywny.W 1911r. w szkole pracowali Jarecki- rektor, Rother, Manowski, Krauze, Pohl.Od 1920r. kierownikiem szkoły jest Apolinary Janecki Od 1928 roku funkcję tę przejmuje Romuald Wilczyński  dotychczasowy nauczyciel naszej szkoły.Jedną z najstarszych nauczycielek była p. Franciszka Kowalczykowa.Pracowała w szkole w okresie międzywojennym. Pracę podjęła w 1934r. z jej notatek dowiadujemy się, że w tym okresie szkoła posiadała sześć oddziałów.Nauka odbywała się w budynku przy ul Parkowej, a jedna klasa była w budynku przy ulicy Pleszewskiej. W  czasie II wojny światowej szkoła była zamknięta dla polskich dzieci .Utworzono namiastkę szkoły dla dzieci w wieku 7-14 lat. Musiały się uczyć j. niemieckiego  liczyć do tysiąca. Nauczycielka była krawcowa Freihait i Ukrainiec Demczuk.Ze wspomnień pana St. Bulsiewicza dowiadujemy się, że na terenie Dobrzyca odbywało się tajne nauczanie nielicznej grupy młodzieży.Na terenie Dobrzyca znaleźli schronienie nauczyciele: p. Gertruda Bulsiewiczowa, p. Majdziński, p. Będziński, pan Bogdan Swędrowski. To oni podjęli się nauki indywidualnej. Lekcje udzielali w przerwie obiadowej lub wieczorami. W razie wpadki groziło im aresztowanie i zesłanie do obozu koncentracyjnego.     W czasie II wojny światowej szkoła została otynkowana  z zewnątrz w dwóch klasach dano nowe ławki. Po wojnie już na początku lutego 1945r. jako pierwszy zajął się uporządkowaniem szkoły nauczyciel Majdziński. Do nauczania szybko zgłosili się pierwsi nauczyciele: T. Będziński, St. Karczmarek, Jendhoeff, F. Kowalczykowa, A. Potoczanka, K. Golińska, U. Lasocińska. Dzieci zgłosiło się ponad 400. Utworzono 3 klasy I i po jednej II, III, IV, V. Po pięcio i półrocznej przerwie kierownictwo objął R. Wilczyński. Pan Wilczyński pełnił funkcję kierownika S.P. w Dobrzyca do 1961 r. przez ten czas p. Wilczyński zabiegał o poprawę warunków nauki i pracy dobrzyckich dzieci i nauczycieli.We wrześniu 1961r. kierownikiem szkoły został pan K. Kulka. Ze względu na trudne warunki lokalowe szkoły przejęto od ob. Kulińskiego obiekt składający się z sali i przyległych pomieszczeń. pomieszczeń jednym z nich umieszczono bibliotekę szkolną. Salę zamierzano przeznaczyć do realizacji lekcji gimnastyki. W 1961r. szkoła mieściła się w trzech budynkach : przy ul. Pleszewskiej, Parkowej, i w budynku przejętym od p. Kulinskiego. Było zaledwie 8 sal lekcyjnych. Pracowało 12 nauczycieli i kierownik. W listopadzie 1965r. szkoła zajęła dodatkowo 4 pomieszczenia w pałacu przy ul.Pleszewskiej. 

   
W 1968r. pojawiła się wiadomość o budowie nowej szkoły. 22.października w obecności władz wojewódzkich, powiatowych i społeczności Dobrzyca wmurowano Akt Erekcyjny pod budynek nowej szkoły.Tempo budowy było wyjątkowo szybkie. Już w styczniu 1971 roku komisja techniczna odebrała budynek szkolny. 15 stycznia odbyła się pierwsze posiedzenie Rady Pedagogicznej.Tak szybko buduje się szkołę tylko wtedy kiedy się jej bardzo pragnie, a pragnęli jej wszyscy. To nauczyciele, rodzice, dzieci pomagali w ostatecznym przygotowaniu budynku na uroczyste otwarcie na 2 lutego.Szkoła posiadała 12 izb lekcyjnych, gabinety i sale gimnastyczną.    20 lutego 1973 r. w 500 rocznicę urodzin wielkiego Polaka Mikołaja Kopernika  nadano szkole jego imię.  Młodzieży wręczono sztandar ufundowany przez mieszkańców Ziemi Dobrzyckiej. Otwarto Izbę Tradycji Szkoły, której fundatorem był zakład opiekuńczy RSP- Nowy Świat.Do 1990 roku dyrektorem szkoły był p. K. Kulka. W tym okresie szkoła przeżywała wiele wydarzeń. Wydarzeń murach szkoły goszczone były delegacje z rożnych państw świata ( Wietnam, ZSRR, NRD, Węgry , i inne), przebywali  dostojni goście władz państwowych oświatowych. Odbywały się liczne uroczystości.
W 1988r. została włączona w poczet członków Klubu Przodujących Szkół. Od dnia 1 września 1990r. dyrektorem szkoły zostaje dr Marek Jaeger.W tym czasie wznowiono współpracę z Gimnazjum w Gebesee ( Niemcy). Powstała piękna pracownia komputerowa z dostępem do internetu, oraz sala językowa. Powołano Klub Europejski dzięki któremu młodzież pogłębia swoją wiedzę na temat historii, geografii, kultury krajów europejskich. W związku z reformą szkolnictwa w 1999r powstaje Zespół Szkól Publicznych  (Szkoła Podstawowa i Gimnazjum) Zespół mógł istnieć tylko dwa lata, dlatego też w dniu 20.08.1999r. na posiedzeniu Zarządu Gminy Dobrzyca podjęto decyzję o zmianie przeznaczenia będącego w trakcie budowy 4- oddziałowego przedszkola na szkołę podstawową.Dnia 1 września 2001r. uczniowie Szkoły Podstawowej rozpoczęli naukę w nowym budynku.  Stanowisko dyrektora szkoły objął mgr Zenon Lisiak, a zastępcą została pani mgr Teresa Jokiel. W budynku znajduje się 8 izb lekcyjnych, zaplecza dla każdej pracowni, mała sala gimnastyczna, biblioteka, świetlica, pokój nauczycielski, sekretariat, gabinet dyrektora i w-ce dyrektora. W 2009 roku pani Teresa Jokiel przeszła na emeryturę, a stanowisko zastępcy dyrektora objęła pani Justyna Chyinere.